Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2016

Οι πολύδυμες κυήσεις και η ιδιαιτερότητα τους στον προγεννητικό έλεγχο!



Με τον όρο πολύδυμη κύηση περιγράφεται η κυοφορία δύο ή περισσοτέρων εμβρύων. Μπορεί να προκύψει όταν ένα γονιμοποιημένο ωάριο διαιρείται (ομοζυγωτικά) ή όταν διαφορετικά ωάρια γονιμοποιούνται από διαφορετικά σπερματοζωάρια (ετεροζυγωτικά).

Ο ρυθμός εμφάνισης πολύδυμων κυήσεων έχει αυξηθεί την τελευταία 20ετία καθώς όλο και περισσότερα ζευγάρια καταφεύγουν σε μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής για να τεκνοποιήσουν.

Στην Ελλάδα, γεννιούνται περίπου 4.000 παιδιά από εξωσωματική γονιμοποίηση. Από αυτά, το 26,5% είναι δίδυμα και το 2,9% είναι τρίδυμα. Μάλιστα από στοιχεία της Ελληνικής στατιστικής υπηρεσίας το 2006 καταγράφηκαν συνολικά περίπου 5000 πολύδυμες γεννήσεις, δηλαδή 4.6% επί του συνολικού αριθμού γεννήσεών. Ενώ στη δεκαετία του 1980 η συχνότητα εμφάνισης της δίδυμης κύησης ήταν 1/80 και της τρίδυμης 1/8.000 κυήσεις, τώρα οι δίδυμες είναι μέχρι και  1 στις 15!

Προγεννητικός έλεγχος δίδυμων κυήσεων

Οι πολύδυμες κυήσεις αποτελούν κυήσεις υψηλού κινδύνου καθώς παρατηρείται αυξημένος αριθμός μη φυσιολογικών εμβρύων σε σχέση με τις μονήρεις κυήσεις. Στις δίδυμες κυήσεις η ευαισθησία ανίχνευσης του συνδρόμου Down με το PAPP-A test (αυχενική διαφάνεια και βιοχημικοί δείκτες) αγγίζει το 93% με ψευδώς θετικά 5% (Kagan et al. Ultrasound Obstet Gynecol 2009).

Αν τα έμβρυα είναι διχοριακά υπολογίζεται ξεχωριστά η αυχενική διαφάνεια και δίνεται ξεχωριστό ρίσκο για τις κύριες τρισωμίες (Τ21,Τ18,Τ13). Αν τα έμβρυα είναι μονοχοριακά το ρίσκο προκύπτει από τη μέση τιμή των πιθανοτήτων των δύο εμβρύων.

Κατά τον προγεννητικό έλεγχο ο  κίνδυνος αποβολής μετά από επεμβατικό έλεγχο είναι μεγαλύτερος από τις μονήρεις κυήσεις (Royal College of Obstetricians and Gynaecologists: Green-Top Guideline No. 8. 2010). ( 3.2% και 2.9% μετά από CVS ή αμνιοκέντηση αντίστοιχα).

Ο κίνδυνος να χαθεί το ένα από τα δύο έμβρυα είναι 9.3% μετά από αμνιοπαρακέντηση (Tabor A et al., 2009 Ultrasound Obstet Gynecol). Μάλιστα οι γυναίκες που συνέλαβαν μετά από εξωσωματική γονιμοποίηση είναι διστακτικές απέναντι στο CVS ή την αμνιοπαρακέντηση (Gil et al 2013, Fetal Diagn Ther).

Γενικά συστήνεται  η ανίχνευση για ανευπλοειδίες, ο επεμβατικός έλεγχος και η επιλεκτική μείωση να πραγματοποιούνται στο 1ο τρίμηνο. Και αυτό γιατί σε κυήσεις με ανευπλοειδικό το ένα έμβρυο και επιθυμία για επιλεκτική μείωσή του, ο κίνδυνος αποβολής ή πολύ πρόωρου τοκετού αυξάνει με την αύξηση της ηλικίας της κύησης κατά την μείωση. 

Ανίχνευση ανωμαλιών με 100% ασφάλεια και αξιοπιστία!

Στις μέρες μας πλέον είναι δυνατόν να αναλυθεί το εμβρυικό DNA των εμβρύων που κυκλοφορεί στο αίμα της μητέρας και να ανιχνευτούν με αξιοπιστία οι κύριες χρωμοσωμικές ανωμαλίες αλλά και μια σειρά από μικροελλειπτικά σύνδρομα που δεν ανιχνεύονται πάντα με την βοήθεια του υπέρηχου.

Το MaterniT21 PLUS είναι το μόνο μη επεμβατικό προγεννητικό τεστ στον κόσμο που ανιχνεύει 13 συνολικά σύνδρομα στις πολύδυμες  (δίδυμες και τρίδυμες) κυήσεις με την ίδια αξιοπιστία και εγκυρότητα όπως και στις μονήρεις.

  •        Down (τρισωμία 21),
  •             Edwards (τρισωμία 18),
  •             Patau (τρισωμία 13),
  •             DiGeorge,
  •             PraderWilli ή Angelman,
  •             Cri-du-Chat,
  •            1p36,
  •            Jacobsen,
  •             Wolf-Hirchorn,
  •             Langer-Gledion,
  •             Τρισωμία 22 και
  •             Τρισωμία 16
  •              καθώς και την ύπαρξη ή όχι του Υ χρωμοσώματος.

Το MaterniT21 PLUS μπορεί να διενεργηθεί σε εγκυμοσύνες που έχουν προέλθει από εξωσωματική γονιμοποίηση ακόμη και σε περιπτώσεις δωρεάς ωαρίου ή σπέρματος ή και μεταμόσχευσης μυελού των οστών.

Η κλινική του επίδοση δημοσιεύτηκε το 2014 από τους McCullough et al., (PLOS ONE) με τα ακόλουθα στοιχεία:
ü  3530 Δίδυμες κυήσεις
ü  1.3% ποσοστό αποτυχίας
ü  4.54  ημέρες για αποτέλεσμα



Πλέον έχουν πραγματοποιηθεί πάνω από 15.000 δίδυμες κυήσεις σε όλο τον κόσμο με το MaterniT21 PLUS!



Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2016

Το Papp-A test και τι παραπάνω προσφέρει το cfDNA τεστ







Το Papp-A test και τι παραπάνω 

προσφέρει το cfDNA τεστ


Η μέτρηση της αυχενικής Διαφάνειας, σε συνδυασμό με το PAPP-A τεστ (ΠΑΠ-Α τεστ), θεωρείται βασική εξέταση για όλες τις κυήσεις, για την ανίχνευση των συνηθέστερων χρωμοσωμικών ανωμαλιών, όπως το σύνδρομο Down ή οι τρισωμίες 18 και 13, χωρίς να θέτει σε κίνδυνο μητέρα και έμβρυο.

Η εξέταση διενεργείται από την 11η έως την 14η εβδομάδα της κύησης  όταν το έμβρυο έχει κεφαλοουριαίο μήκος (η απόσταση από το κεφάλι έως το ισχίο του) από 45mm έως 84mm.


Αυχενική διαφάνεια (nuchal translucency) είναι η υπερηχογραφική εμφάνιση υποδόριας συσσώρευσης υγρού πίσω από τον αυχένα του εμβρύου. Με τον έλεγχο της αυχενικής διαφάνειας (μέτρηση του υγρού στον αυχένα του εμβρύου) και του ρινικού οστού, εκτιμάται η πιθανότητα να πάσχει το έμβρυο από σύνδρομο Down ή τρισωμίες 18 και 13. Η εξέταση συμβάλλει, επίσης, στην αναγνώριση σπάνιων γενετικών συνδρόμων και συγγενών καρδιοπαθειών.



Με το PAPP-A τεστ, ελέγχουμε με μια απλή αιμοληψία από το χέρι της μητέρας δυο βιοχημικούς δείκτες, οι οποίοι παράγονται κατά την εγκυμοσύνη (τον πρώιμο πλακούντα):
·           την ελεύθερη β-χοριακή γοναδοτροπίνη (β-hCG) και
·           την συσχετιζόμενη με την κύηση άλφα πρωτεΐνη (PAPP-A).

Η εξέταση της αυχενικής διαφάνειας γίνεται πιο ευαίσθητη και μεγαλύτερης ακρίβειας όταν συνδυάζεται με το ΠΑΠ-Α τεστ ανιχνεύοντας το 86% των κυήσεων  με Σύνδρομο Down, με ψευδώς θετικά αποτελέσματα σε ποσοστό 5%  (Nicolaides, 2004).

Με την προσθήκη και άλλων υπερηχογραφικών δεικτών (απουσία/υποπλασία ρινικού οστού, Doppler στο φλεβώδη πόρο και στην τριγλώχινα βαλβίδα, εκτίμηση γωνίας άνω γνάθου και προσώπου) υποστηρίζεται ότι μπορούν να αναγνωρισθούν μέχρι και το 97% των κυήσεων με σύνδρομο Down (Falcon et al., 2006, Nicolaides, 2004).
H εκτίμηση του στατιστικού κινδύνου κυοφορίας εμβρύου με τρισωμία 21 ή τρισωμία 13/18 δίνεται από ειδικό λογισμικό πρόγραμμα του Fetal Medicine Foundation  με βάση τα αποτελέσματα των εργαστηριακών μετρήσεων και τα στοιχεία της ηλικίας της μητέρας και του εμβρύου.
Το όριο θετικότητας είναι το 1:300.  Φυσιολογικές τιμές των μεμονωμένων εργαστηριακών εξετάσεων δεν υφίστανται αλλά για την αξιολόγησή τους δίνονται οι τιμές των μετρήσεων και οι αντίστοιχες τιμές ΜοΜ (Multiple of Median- πολλαπλάσιο της διαμέσου).

·             Σε κυήσεις με τρισωμία 21 στις 12 εβδομάδες, η  συγκέντρωση στον ορό της μητέρας της ελεύθερης β-hCG είναι υψηλότερη (περίπου 2 MoM) από ότι σε φυσιολογικές κυήσεις, ενώ η PAPP-A είναι χαμηλότερη  (περίπου 0,5 ΜοΜ).
·      Σε κυήσεις με τρισωμίες 18 και 13 η συγκέντρωση των  β-hCG και PAPP-A είναι χαμηλότερη.
·        Στις φυλετικές χρωμοσωμικές ανωμαλίες η συγκέντρωση της β-hCG είναι φυσιολογική και της PAPP-A χαμηλότερη.
Τι παραπάνω προσφέρει το cfDNA τεστ?

Το cfDNA τεστ είναι πλέον αποδεκτό ότι αποτελεί το καλύτερο ανιχνευτικό τεστ για την τρισωμία 21 με ευαισθησία 99.2% και ψευδώς θετικά αποτελέσματα 0.09% χωρίς να θέτει σε κίνδυνο την μητέρα και το έμβρυο. (Gil et al., 2015). Μπορεί μάλιστα να χρησιμοποιηθεί και για την ανίχνευση επιπλέον χρωμοσωμικών ανωμαλιών με αξιόλογα ποσοστά ευαισθησίας.

Βιβλιογραφία

  • Falcon O, Auer M, Gerovassili A, Spencer K, Nicolaides KH. Screening for trisomy 21 by fetal tricuspid regurgitation, nuchal translucency and maternal serum free beta-hCG and PAPP-A at 11 + 0 to 13 + 6 weeks. Ultrasound Obstet Gynecol. 2006; 27(2):151-5
  • Gil MM, Quezada MS, Revello R, Akolekar R, Nicolaides KH. Analysis of cell-free DNA in maternal blood in screening for fetal aneuploidies: updated meta-analysis. Ultrasound Obstet Gynecol. 2015 Mar;45(3):249-66. 
  • Nicolaides KH, The 11-13+6 weeks scan. The Fetal Medicine Foundation. 2004
  • Nicolaides KH. Nuchal translucency and other first-trimester sonographic markers of chromosomal abnormalities. Am J Obstet Gynecol. 2004;191(1):45-67



Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2016

Γνωρίστε το σύνδρομο Klinefelter!









Γνωρίστε το σύνδρομο Klinefelter!



Το σύνδρομο Klinefelter (Κλαϊνεφέλτερ) είναι μια χρωμοσωμική ανωμαλία που χαρακτηρίζεται από ένα επιπλέον χρωμόσωμα X στους άντρες (XXY αντί για XY).
Το Σύνδρομο Klinefelter δεν είναι μια κληρονομική πάθηση. Αντίθετα, το επιπλέον Χ χρωμόσωμα προκύπτει από ένα τυχαίο σφάλμα κατά τη διάρκεια του σχηματισμού του ωαρίου ή του σπέρματος ή μετά τη σύλληψη. Η ηλικία της μητέρας αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης του συνδρόμου, ωστόσο, η αιτία εντοπίζεται εξίσου συχνά και στον πατέρα.

Το σύνδρομο Klinefelter εμφανίζεται σε περίπου 1 στις 500 γεννήσεις ζωντανών αρρένων εκ των οποίων μόνο το 10% διαγιγνώσκεται στην παιδική ηλικία.

Προγεννητική Ανίχνευση

Το Σύνδρομο Klinefelter δεν δίνει υπερηχογραφικές ενδείξεις κατά τον προγεννητικό έλεγχο. Διαγιγνώσκεται τυχαία με εξέταση καρυοτύπου. Πλέον ανιχνεύεται μη επεμβατικά με 97% ακρίβεια από τα MaterniT21 PLUS και 99.9% ακρίβεια από το ΜaterniT GENOME τεστ της Sequenom! Κανένα άλλο μη επεμβατικό προγεννητικό τεστ δεν έχει την ίδια αξιοπιστία στην ανίχνευση φυλετικών χρωμοσωμικών ανευπλοειδιών!

Τα συμπτώματα του συνδρόμου Klinefelter διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία και μπορεί να περιλαμβάνουν:

Μωρά
·         Αδύναμοι μύες
·  Αργή ανάπτυξη κινητικού συστήματος (κάθισμα, βάδιση)
·         Καθυστέρηση στην ομιλία
·       Ήσυχη, υπάκουη προσωπικότητα
·     Προβλήματα κατά τη γέννηση, όπως οι όρχεις που δεν έχουν κατέβει στο όσχεο

Αγόρια και έφηβοι
·         Ψηλότερος από το μέσο ανάστημα
·    Μεγαλύτερα πόδια, μικρότερο κορμό και ευρύτερα ισχία σε σύγκριση με άλλα αγόρια
·         Απούσα, καθυστερημένη ή ελλιπής εφηβεία
·    Μετά την εφηβεία, λιγότερη μυϊκή μάζα και τριχοφυΐα προσώπου και σώματος σε σύγκριση με άλλους εφήβους
·         Μικρό πέος, όρχεις
·       Γυναικομαστία
·         Αδύναμα οστά
·         Χαμηλά επίπεδα ενέργειας
·  Δυσκολία στην έκφραση των συναισθημάτων ή κοινωνικοποίηση
·         Προβλήματα με την ανάγνωση, τη γραφή, την ορθογραφία ή μαθηματικά
·         Προβλήματα προσοχής

Άνδρες
·         Υπογονιμότητα
·         Μικρό πέος και όρχεις
·         Ψηλότερος από το μέσο ανάστημα
·         Αδύναμα οστά
·         Μειωμένη τριχοφυΐα προσώπου και σώματος
·         Γυναικομαστία
·         Μειωμένη σεξουαλική ορμή

Πολλά παιδιά με σύνδρομο Klinefelter έχουν λίγα εμφανή συμπτώματα, και η κατάσταση μπορεί να περάσει αδιάγνωστη μέχρι την ενηλικίωση. Για άλλους, η κατάσταση έχει μια αξιοσημείωτη επίδραση στην ανάπτυξη ή την εμφάνιση. Δυστυχώς δεν γίνεται να προβλέψουμε πόσο βαριά προσβεβλημένος θα είναι κάποιος με σύνδρομο Klinefelter.

Θεραπεία

Δεν υπάρχει θεραπεία για το σύνδρομο Klinefelter. Αρσενικά με σύνδρομο Klinefelter δεν παράγουν αρκετή ανδρική ορμόνη τεστοστερόνη και αυτό μπορεί να έχει επιπτώσεις δια βίου.
Οι ειδικοί συστήνουν θεραπεία υποκατάστασης με τεστοστερόνη, αρχίζοντας τουλάχιστον από την εφηβεία για φυσιολογική ανάπτυξη των μυών, των οστών και των χαρακτηριστικών του φύλου (τρίχες προσώπου και σεξουαλική λειτουργία). Κάποιοι μάλιστα συστήνουν την θεραπεία με τεστοστερόνη από τους πρώτους μήνες της ζωής. Η θεραπεία πρέπει να συνεχίζεται για όλη τη ζωή για να προληφθούν μακροχρόνια προβλήματα υγείας. Πάντως, η θεραπεία με τεστοστερόνη δεν θεραπεύει την υπογονιμότητα. Η θεραπεία της υπογονιμότητας απαιτεί εξειδικευμένες και ακριβές τεχνικές, ενώ μερικοί άνδρες με σύνδρομο Klinefelter μπορούν να κάνουν παιδιά.
Ανεξάρτητα από το κατά πόσο η θεραπεία με τεστοστερόνη είναι αποτελεσματική, οι ερευνητές εστιάζουν στη σημασία της πρώιμης παρέμβασης με σκοπό τη διευθέτηση των ψυχοκοινωνικών παραγόντων κινδύνου και την υποστήριξη των παιδιών και των οικογενειών, ώστε να διαχειριστούν τις χρόνιες επιπτώσεις του συνδρόμου.


Επομένως η έγκαιρη και αξιόπιστη διάγνωση του συνδρόμου ΕΧΕΙ νόημα για την θεραπεία και κανονικοποίηση του φαινοτύπου!